Vier jaar geleden sloot de in Ermelo woonachtige oud-Steenwijker Van der Pan op 92-jarige leeftijd een 60-jarige carrière als trainer af, nadat hij met het vijfde elftal van de vereniging Rood-Wit ’58 uit Putten het kampioenschap had veroverd.
‘Eigenlijk had ik er op 90-jarige leeftijd al een punt achter willen zetten, nadat ik twee jaar lang de vrouwen van dezelfde vereniging had getraind. Maar met hen was ik derde en in het laatst jaar als tweede geëindigd. Op doelsaldo misten we de titel en toen ben ik alsnog geswitcht naar een mannenteam. Dat klikte meteen. Iedereen was gemotiveerd en we werden glansrijk kampioen. Mooier kon de afsluiting niet zijn.’
Van der Pan weet niet meer hoe vaak hij in zijn lange voetballoopbaan als speler en coach kampioen is geworden. Hij behoorde in 1952 tot de selectie van het elftal van v.v. Steenwijk, dat kampioen werd van de derde klas. Hij is de enige nog in leven zijnde speler van het team, dat op 20 april 1952 de titel veroverde en dat is volgend jaar dus al liefst 70 jaar geleden. Trainer van die kampioensploeg was Cor Aalten en bekende spelers uit die tijd waren Jannes Mulder, Dick Arends, Eppie Bruinewoud, Nol van Sleen, Anne en Albert Bakker, Albert van Rosmalen en doelman Daan Bruinenberg. Zowel voorzitter Coen Beerta als penningmeester Piet Bijkerk gingen samen met de kampioensploeg op de foto.
Naar Sportlust
Rood-Wit speelde toen nog op De Koperberg. Twee jaar later, op 16 augustus 1954, werd met enig feestelijk vertoon het nieuwe terrein Sportlust aan de Meppelerweg in gebruik genomen. De openingswedstrijd werd gespeeld tegen het Enschedese Rigtersbleek. Bert van der Pan maakte deel uit van dat elftal, samen met een aantal spelers van het kampioensteam van 1952, alsmede met Jan Bruinewoud, Luuk Bijker, Henk Groen, Gep Kluin en doelman Wicher van der Struik. Trainer was in dat jaar Andries Katers en als grensrechter fungeerde Albert Severein.
Bert van der Pan weet zich nog goed te herinneren, dat Steenwijk op Sportlust beschikte over een douche in de kleedkamers, ook voor de gasten. ‘Dat was ongekend in die tijd. Je was toen al blij, wanneer er een emmer water beschikbaar was om je op te frissen.’
Net als zijn vader Jan van der Pan werkte Bert bij de Nederlandse Spoorwegen. Hij heeft heel wat standplaatsen gehad en woonde onder meer in Utrecht, Haarlem en Tilburg. ‘Ik trainde bij clubs daar, maar kwam in het weekeinde naar Steenwijk om voor Rood-Wit te spelen. Dat heb ik lang volgehouden.’ Hij was tevens opgenomen in de selectie van het Nederlands spoorwegelftal, dat in die tijd officiële interlands speelde tegen spoorwegelftallen uit andere landen. Drie van deze interlands werden op Sportlust gespeeld. Bert van der Pan was acht keer international en aanvoerder van de ploeg, die in Steenwijk in 1956 Frankrijk als tegenstander had. In 1957 werd het 45-jarig jubileum van v.v. Steenwijk opgeluisterd met een interland tegen de Belgen. Vier jaar later was Zwitserland tegenstander in Steenwijk van Van der Pan c.s. ‘Een prachtige en onvergetelijke tijd’, blikt de nog uiterst fitte oud-Steenwijker terug. ‘Zoals ik de actieve jaren bij Rood-Wit ook nooit zal vergeten. Ik zou zo graag nog eens een kijkje komen nemen bij de club, waar ik zeventig jaar geleden serieus met voetballen ben begonnen. En ik de huidige leden graag eens willen vertellen over wat ik allemaal in de voetbalsport heb meegemaakt. Wellicht komt het er nog eens van….’
Met dank aan Henk Ymker!
